Online onderzoek doen
Familieactiviteit | duur: 20-30 minuten
Over die spannende preparaten zijn sterke verhalen te vertellen. Een sterk verhaal is een verhaal dat heel stoer klinkt, maar eigenlijk niet klopt. Duik met ons de collectie in en ontrafel de verhalen over een twaalfvingerige darm, een schedel en een slokdarm. Kunnen jullie de sterke verhalen ontdekken en het juiste antwoord vinden?
Wie was Jan Bleuland eigenlijk?
Om zijn werk te kunnen onderzoeken, moeten we eerst wat over professor Bleuland zelf leren. Bekijk onderstaande video om meer te weten te komen over deze stadsdokter uit de 18e eeuw.
Professor Bleuland had een grote verzameling. Hij had veel menselijke preparaten en ook veel preparaten van dieren. Hij wilde namelijk veel onderzoek doen. Weet jij hoeveel preparaten Jan Bleuland over de jaren heen verzameld had? Onderzoek deze pagina voor het antwoord.
Drie objecten: drie verhalen
In het museum dat nu verbouwd wordt, stonden verschillende preparaten van professor Bleuland tentoongesteld. Vandaag ga jij op onderzoek uit en ontrafel je drie verhalen passend bij deze preparaten. Zijn jullie er klaar voor?
Kleurtje
De twaalfvingerige darm dankt zijn naam aan zijn lengte van 20 tot 25 centimeter, gelijk aan 12 vingerbreedtes. De vingers werden vroeger gebruikt als maatstaf. De darm is niet glad, maar geplooid, zodat deze op kan rekken. Deze twaalfvingerige darm is hier door professor Bleuland gekleurd. Kijk maar eens goed: alles is precies dezelfde kleur. Zijn er andere dingen die je opvallen? Door goed te kijken vind je het antwoord op de volgende vraag!
Waarom heeft Jan Bleuland deze twaalfvingerige darm gekleurd?
Lakmoesfabriek
Professor Bleuland werkte niet alleen. Petrus Koning kwam op 13-jarige leeftijd werken bij professor Jan Bleuland. Koning behaalde de titel prosector (voorsnijder) wat betekende dat hij ontledingen demonstreerde aan medische studenten. Daarnaast werd hij door Bleuland opgeleid tot chirurgijn, waardoor hij wonden mocht verzorgen en kleine operaties mocht uitvoeren.
In 1811 kreeg Koning als patiënt een arbeider uit de lakmoesfabriek. De patiënt had in een stuk roggebrood gebeten waarna hij iets voelde knappen in zijn kaak. Hij had zijn kaak gebroken. Petrus Koning behandelde hem, maar de man overleed helaas.
Koning mocht deze patiënt van de familie behouden. Waarom, denk je?
De klokkenmaker
Klokkenmaker Dazelaar kwam met de klacht dat hij zijn eten en drinken niet meer kon doorslikken. Meneer Dazelaar dronk onder andere veel jenever, een sterke drank met veel alcohol. Toen hij al stervende was, kwam hij bij Bleuland terecht. Bleuland vermoedde dat het zou gaan om slokdarmkanker. Zie jij de tumor zitten?
Het was dokters, ook Bleuland, opgevallen dat er veel mensen stierven aan deze ziekte. De geleerde genootschappen loofden toen een prijs uit voor de dokter die een goede verklaring kon vinden. Het was namelijk hard nodig dat hier onderzoek naar gedaan zou worden. Zo deed Bleuland ook onderzoek naar het mysterie van de slokdarmkanker. Hij dacht dat het door sterke drank kwam en het drinken van te hete dranken.
Waarom werd een prijs uitgeloofd aan artsen die hier onderzoek naar deden?
Heel goed van Jan Bleuland dus om deze preparaten te bewaren en te onderzoeken!
Vond je de online speurtocht door onze collectie leuk en wil je meer onderzoek doen? In Museum Online staan nog veel meer leuke activiteiten. Ga bijvoorbeeld aan de slag met proefjes of bekijk de collectieglimp.