Lang houdbare anatomische preparaten waren in de negentiende eeuw essentieel voor studenten geneeskunde en biologie. Deze hadden ze nodig om de bouw van het lichaam te leren kennen. Door een tekort aan lichamen en dierlijke kadavers, waren de mogelijkheden om ontledingen in een snijzaal bij te wonen beperkt. ‘s Zomers was het aantal secties vanwege het snelle bederf nog minder.
Langer houdbaar
Door interessante delen van een lichaam, dier of soms zieke plant te prepareren met juiste bewaartechnieken konden de zichtbare structuren langer beschikbaar blijven. Anatomische preparaten en preparaten van zieke planten werden meestal gedroogd of bewaard in vloeistof.
Anatomie, ziekteleer en vergelijkende anatomie
Kleuringen of speciale prepareermethoden konden structuren in de anatomie helder tonen. In een anatomisch preparaat van Jan Bleuland (1756-1838) zijn bijvoorbeeld leverlymfevaten duidelijk zichtbaar gemaakt. Medici prepareerden door ziekte aangedane lichaamsdelen om beter inzicht te krijgen in aandoeningen. Medische preparatenverzamelingen bevatten vaak ook objecten die de vergelijkende anatomie tussen mens en dier tonen. Hiermee kon de bouw van verschillende diersoorten in vergelijking met de mens bestudeerd worden.
